Por, Suso Fernández Acevedo
Pag. 163 …/…
ALEJANDRO SELA “EL TÍO PEPE”
Naceu en Castropol en 1911. Cursou o bacharelato en Ribadeo e Uviéu e despois estudou para perito agrícola en Madrid e dereito de novo en Asturias. Exerceu de avogado en Castropol e posteriormente como xuíz en Navia, onde faleceu en 1982.
Foi redactor de El Aldeano e quen máis usou o galego no xornal, xa que é autor de oito dos dezasete artigos que se publicaron integramente en galego. O primeiro asino uno como Fulano de tal e os seguintes como El tío Pepe, nome que corresponde a un personaxe imaxinario que desde a súa vellez vai explicando con detalle determinados labores ou tradicións populares. Isto confírelle ós seus artigos un gran valor etnográfico. No ano 2000 a Secretaría Llingüística del Navia-Eo publico unos conxuntamente, con introdución de Xosé Miguel Suárez.
Tamén colaborou en Las Riberas del Eo e noutras publicacións da zona máis esporádicas (libros de festas, folletos, etc.). Algúns dos seus artigos en todas estas publicacións recompiláronse en dous volumes en vida do autor: Hacia la ría del Eo. Ensayos breves de amor y mas cosas (1951) e De vuelta al Eo (1960).
…/…
Pag. 165 …/…
TEXTOS DE AUTORÍA DESCOÑECIDA OU POUCO CLARA
Ademais dos autores mencionados, hai outros que utilizan pseudónimos que permanecen sen esclarecer. En total, atopamos sete textos de autoría descoñecida.
…/…
En 1932 El aldenao de Taves figura como autor ou autora dun artigo no que se lle retruca a outros anteriores de El Aldeano da Praza e El tío Pepe, correspondentes a Mª Ramona Penzol e Alejando Sela, respectivamente. Non hai indicios para sinalar quen se agocha detrás deste pseudónimo, aínda que incluso podería ser un destes dous autores, para introducir un debate figurado.
…/…
Pgs. 174 – 188 (publicación de sus artículos en gallego-asturiano):
Alejandro Sela, “El tío Pepe”:
- Os santurrois.
- El antroido.
- Cousas del tempo.
- Os caleiros de Vilavedelle.
- Cuento.
- El mondongo.
- ¿Como se y’a poñer al neno?.
- Por esos esfollois.
…/…